Lénetjie

Heléne Davel

(1 Januarie 1995 - 29 September 2005)

Hier is ons nou... Nog 'n einde...

Nouja, hier is ons nou. Nog 'n einde van nog 'n maand, en in ander opsigte nog 'n jaar.

Ek is die hele week al nie lekker nie, miskien in antisipasie vir die gewig wat vandag veronderstel is om te dra.

Lénetjie is vandag 'n jaar dood. Sy was 10.

Sy en haar ouma Heléne (haar naamgenoot) is vandag 'n jaar terug saam in 'n motorongeluk dood. Dit was ouma Heléne se verjaarsdag. Sy en haar kleinkind was op die dorp om iets saam die familie in die Spur te gaan eet. Klein Heléne het gesê sy wil na die tyd saam met ouma plaastoe gaan.

Oppad plaastoe, aan die voet van Jaap-se-hoogte (min of meer halfpad tussen die dorp en die plaas) is daar 'n massiewe salaggat in die pad. Ouma het geweet van die gat. Sy ry die pad 'n hele paar keer 'n week, en die gat is al lank daar. Die beton trok wat van bo-af gekom het het ook geweet van die gat. Hy ry die pad 'n paar keer per dag...

Om die draai kon hy nie sien nie. Om die draai was die twee Heléne'e, seker hard aan die gesels. Hulle het albei Steyn bloed. Klein Heléne van albei haar Oumas. Die Steyns hou van gesels.

Die trok het homself natuurlik boeglam geskrik toe hy die blou Jetta reg voor hom sien, en ruk toe die stuurwiel. Dit het tot op 'n punt gewerk: hy het uit die pad gekom, maar nie sy bak vol beton nie. Die bak het gekantel, en bo-op die Jetta telande gekom.

Die motor is omtrent 100 meter saamgesleur. Heléne Davel van 63 jaar, en Heléne Davel van 10 jaar is albei omtrent onmiddelik dood. Die eerste mense op die toneel het vir Lenétjie uit die wrak kon trek. Nie vir ouma Heléne nie. Die kar het aan die brand geslaan. Ouma Heléne moes aan haar hande uitgeken word.

Alhoewel die bestuurder sweer hy is deur die gat, en dat die slag hom (die trok) uit 'geskiet' het na die ander baan, vermoed ons hy was van die begin af in die ander baan.

My suster en swaer is nie meer dieselfde mense wat hulle voor die ongeluk was nie. Hulle gaan aan met hulle lewens. Nes vroeër. Maar daar skort iets. My ma noem dit die sprankel.

Hulle ry vandag terug van Aardklop af. Hulle het die week by Francois'le gebly. Hulle maak nuwe memories. Ek is bly daaroor. Ek vermoed egter dat die week se joligheid nie genoeg reserwes opgebou het om vandag sommer net deur te maak nie. Ek dink nie mens (hulle) sal ooit genoeg reserwes bymekaar kan maak daarvoor nie.

Die twee Heléne'e is saam in een graf begrawe. Dit was die grootste begrafnis wat ek al beleef het. Lydenburg se NG Moedergemeente was so vol soos dit net met Kersfees is.

Ek moes spesiale toestemming by my Ortopeut kry om begrafnis toe te mag gaan. 300km is ver om met 'n af nek te ry.

Woensdag was dit 'n jaar gelede wat ek my nekoperasie gehad het. Ek sien Maandag die Ortopeut vir my opvolg. Seker die laaste.






Coriena, Wessel, Annette, ek dink aan julle. Ek is lief vir julle.

Heléne, Léne, Lénetjie, Fielies. Ek verlang na jou.

'n Lysie van eerste reëls...

Ek het die ander aand gou na 'n paar eerste reëls gaan soek op my rak. (Oorspronklike idee: Arcadia, die koningin van lysies se nuutste)

Hier is die resultaat:

1. "By eighth grade, Jesus Christ had been bone meal and remains for most of 1974 yers, but we were only thirteen."
   - The dangerous lives of altar boys, Chris Fuhrman



2. "It wasn't until we were halfway through France that we noticed Maretta wasn't talking."
   - Hideous Kinkey, Esther Freud



3. "Lisa, her mother and her brother Max were dogsitting for a woman called Bunny, who owned a house in the Archway."
   - Peerless Flats, Esther Freud



4. "The Belgard girls did not admire their mother."
   - Gaglow, Esther Freud



5. "Her gynecologist recommended him to me."
   - The watermethod man, John Irving

Ontmoet vir Nelius...

Hier is die man of the moment!

Ontmoet vir Cornelius Nicolaas Joubert Willemse, a.k.a. Nelius. Hy en sy ouers het die naweek in Pretoria kom kuier - sy eerste trippie buite die grense van Potch!

Hy is nou so 1 en 1/2 maande oud.

Van nuwe lyfies en dit...

F+Y kom die naweek kuier. Ek gaan uiteindelik vir Nelius ontmoet. As jy gelukkig is, is hier dalk Maandag 'n kiekie of twee...

Re Arcadia se: "eendag as ek groot is"

Ek het gehoop ek sal my D-graad hê voor ek dertig is, maar op hierdie stadium word my time gap al hoe kleiner en kleiner. Ek sal my agterwêreld moet woeker om my M te kry op 30. Ek word oor twee maande 27 (dis 'n storie vir annerdag). Ek het hierdie jaar begin met my Honneurs. Dit gaan 2 jaar vat. As ek keuring kry vir my M, gaan ek op 28 daarmee begin. Dit sal hopelik net 2 jaar vat. Dan is ek dertig.

Phew. Dertig. Dit klink regtig GROOT.

Ek sal graag eendag my D wil doen. Graag oorsee - as alle veranderlikes wil saamwerk.

Verder is daar nie eintlik groot planne, of 'n skedule wat binne 10 jaar afgehandel moet wees nie.

Sal maar moet sien...

Goedkoop rooiwyn was en sal nooit 'n goeie ding wees nie...

So much vir my gereelde vroeg opstaan!

Dit was gisteraand Michael se M-konsert. Dit was fantasties. Good show, old chap! Ek hou duimvas vir jou uitslae. Hy moes twee werke dirigeer. Die eerste was 'n werk van Brahms, net met koor ( "Warum ist das Licht gegeben dem Mühseligen?" ), en die tweede was die Nelson Mass van Haydn. Die Nelson Mass is een van my favourites. Vreeslik opruiend! Soliste was Hanli Stapela, Veramarie Meyer, Jacques le Roux, en Ralf Schmitt. Ek het dit regtig geniet.

Na die tyd is ek saam Waldo na Matt se restaurant, en dis daar wat dinge begin skeefloop het. Andries is na 'n mede student om te probeer uit figure hoe mens rioolering teken... Net toe ek by die restaurant stop, besef ek ek het my beursie by die werk gelos. Moerse! Arme Waldo bied toe maar aan om vir my te betaal. Gelukkig het ek dit vroeër as later agtergekom.

Twee Margaritas, twee glase wyn, en omtrent drie en 'n half uur later, laat weet Andries hy is nou tuis en mis my verskriklik.

Dis altyd lekker om saam met Waldo en Matt te kuier. Mens lag verskriklik baie. Lag is goed. Ek hou van lag. Dit gebeur te min.

Nietemin, vanmore se opstaan het baie stadig gebeur. Ek het op die ou end eers 8h regtig op my twee voete gestaan. Andries het my begin afpers vir 'n koppie koffie in die bed. Dis toe ek begin beweeg wat ek besef wat die effek van goedkoop rooiwyn op my serebrale korteks het.

Ow.

Hier gaan dit nie noodwendig oor die kwantiteit nie, maar oor die kwaliteit. Definitief die kwaliteit. Dit was immers net twee glase...! Liewe leser, wees gewaarsku. Indien dit sou gebeur dat iemand (selfs al ken jy die persoon goed) vir jou 'n hospitaalkraffie vol rooiwyn aanbied (en aandring daarop dat hy/sy dit reeds betaal het), wees adamant, en wys dit van die hand.

So vinnig as wat my binne-kop ('n term wat my broer op 3jr uitgedink het) my wou toelaat, het ek vir ons albei koffie gemaak, en sommer 'n groot glas water, en nog 'n groot glas Oros gedrink. Oros is goed. Oros werk. Maar eers na die derde glas.

So much vir vroeg opstaan, mediteer, en/of gym.

Ek is in die proses om Han se arm te draai vir 'n uiteet vir middagete. Gelukkig is daar 'n tydjie oop in die boek.



Vannaand is weer ons twee weeklikse Meditation Awareness Groepie. Ek hou van dit.

As jy lus het, mail my dan pos ek vir jou die besonderhede.

Sterkte vir jou dag. Ek weet ek het dit nodig.

Woensdag die 13e...

Hoekom is net Vrydae die 13 veronderstel om mens af te skrik? Ek is te lui om self uit te vind waar die tradisie van Vrydag die 13e vandaan kom. Ek het in standerd vyf op Vrydag die 13e my 13e verjaarsdag gevier. Hier sit ek nog, 14 jaar later, springlewendig. Wel, miskien nie 'spring' nie, maar wel lewendig. Sal iemand namens my die moeite doen om uit te vind, asseblief?

Die week karring maar aan.

Ek het besluit ek ly aan Adult ADD. Ek voldoen aan al die simptome, behalwe miskien die impulsiwiteit en promiskuïteit... (al moet ek myself vreeeslik inhou soms - he-he - darem nie so erg nie!)

Han sê ek mag dit nie as verskoning gebruik nie, en dat meditasie daarvoor werk, aangesien dit jou breingolwe verander. Met die het ek toe vanmore 6:10 opgestaan, my stywe nek deeglik gestrek, rondgehang tot 7h, en toe uiteindelik gaan mediteer. Ek was vir so 15 minute besig. Dit was nie 'n vreeslike stimulerende meditasie nie. Hulle kom en gaan maar so. Gaan van nou af probeer om elke oggend 6h op te staan.

Bid vir my.

As ek kon, sou ek:

Ek wil Amerika toe trek.
Ek wil my PhD in Boston doen.
Ek wil klaar geswot wees.
Ek wil 'n kredietkaart hê wat nie R1000 oor sy limiet is nie.
Ek wil nou al in ons nuwe huisie bly.
Ek wil nie trek nie.
Ek wil hê Nexus Eiendomme moet ons R3300 vir ons teruggee wat hul gesteel het.
Ek wil maerder wees.
Ek wil pecks hê, nie 'n a-cup nie.
Ek wil nie dimpels op my boude hê nie.
Ek wil een groot dimpel aan een kant van elke boud hê.
Ek wil fliek.
Ek wil slaap.
Ek wil lees.
Ek verlang na my ma.
Ek verlang na die Davels.
Ek verlang na S+Y en kie op Nelspruit.
Ek verlang na F+Y op Potch (nognie eens hul kie gesien nie).
Ek verlang na Hermien.
Bogenoemde is almal familie.
Ek verlang nie na vriende as ek depressief is nie.
Ek wil 'n cocktail hê.
Ek wil nie 'n sigaret hê nie.
Ek is versadig. Ek het ontbyt by Bugatti geëet.
Ek is dors.
Ek is lus vir coke (soos in cola).
Ek verlang na Madeleine.
Sy is nie familie nie.
Sy is in Bristol.
Engeland.
Ek verlang na Lourens.
Hy is ook nie familie nie.
Hy is my beste vriend.
Hy is in London.
Engeland.
Ek wil travel.
Ek wil skryf.
Ek wil slaap.
Regtig graag.

Al gehoor van hipersomnie?

Vrydag.

Dis Vrydag en my depressie het nognie gelig nie. Andries het Dinsdagaand na klas by die huis aangekom, en my so halfuur later gevra hoekom ek lyk asof die kat op my gepis het.

My antwoord: "Hy het."

Hy sê toe: "Issie."

Ek sê toe: "O."

Dis Vrydag.

'n Paar 'pa' gedigte...

Want so is ek geleer

Kies vir jou ’n seuntjie,
enige kleur enige soort.
Leer hom wat jy weet,
maak hom sorgvuldig groot.
Maar voor hy skooltoe,
moet jy seker maak jy’s dood.



Was

Hy was ’n man van aansien en gestalte,
pa van ’n gesin (sy jongste: vier, ’n seun).
Maar deesdae is hy nie meer hier nie;
sy naam net ’n woordjie op papier,
of ’n steen in die wind en die reën.



[ ]

die nie-onthou
van gister se kleintyd
lê en sluimer in my onderbewuste
(nes die nie-onthou van ’n groot familie wat nog almal daar is)
wat wag om onthou te word,
so goed onthou te word
soos die onthou
hoe dit geëindig het
– en dát dit geëindig het –
en die wete
dat dit nie meer is nie



Vir my pa teen die muur

ek ken hom nie
ek het geen ervaring
van hom nie
hy is net grepies
uit my geheue

dié bril,
dié gesig,
dié glimlag,
dié hare,
dié klere,
dié oë,
dié foto
noem ek
pa.

Rammstein 2

Sonne

Eins, zwei, drei, vier, fünf, sechs, sieben, acht, neun, aus

Alle warten auf das Licht
fürchtet euch fürchtet euch nicht
die Sonne scheint mir aus den Augen
sie wird heut Nacht nicht untergehen
und die Welt zählt laut bis zehn

Eins
Hier kommt die Sonne
Zwei
Hier kommt die Sonne
Drei
Sie ist der hellste Stern von allen
Vier
Hier kommt die Sonne

Die Sonne scheint mir aus den Händen
kann verbrennen, kann euch blenden
wenn sie aus den Fäusten bricht
legt sich heiß auf das Gesicht
sie wird heut Nacht nicht untergehen
und die Welt zählt laut bis zehn

Eins
Hier kommt die Sonne
Zwei
Hier kommt die Sonne
Drei
Sie ist der hellste Stern von allen
Vier
Hier kommt die Sonne
Fünf
Hier kommt die Sonne
Sechs
Hier kommt die Sonne
Sieben
Sie ist der hellste Stern von allen
Acht, neun
Hier kommt die Sonne

Die Sonne scheint mir aus den Händen
kann verbrennen, kann dich blenden
wenn sie aus den Fäusten bricht
legt sich heiß auf dein Gesicht
legt sich schmerzend auf die Brust
das Gleichgewicht wird zum Verlust
lässt dich hart zu Boden gehen
und die Welt zählt laut bis zehn

Eins
Hier kommt die Sonne
Zwei
Hier kommt die Sonne
Drei
Sie ist der hellste Stern von allen
Vier
Und wird nie vom Himmel fallen
Fünf
Hier kommt die Sonne
Sechs
Hier kommt die Sonne
Sieben
Sie ist der hellste Stern von allen
Acht, neun
Hier kommt die Sonne

Rammstein 1

Ek voel vandag na Rammstein. So, bare with me...

Ich will

Ich will dass ihr mir vertraut
Ich will dass ihr mir glaubt
Ich will eure Blicke spüren
Ich will jeden Herzschlag kontrollieren

Ich will eure Stimmen hören
Ich will die Ruhe stören
Ich will dass ihr mich gut seht
Ich will dass ihr mich versteht

Ich will eure Phantasie
Ich will eure Energie
Ich will eure Hände sehen
Ich will in Beifall untergehen

Seht ihr mich?
Versteht ihr mich?
Fühlt ihr mich?
Hört ihr mich?
Könnt ihr mich hören?
Wir hören dich
Könnt ihr mich sehen?
Wir sehen dich
Könnt ihr mich fühlen?
Wir fühlen dich
Ich versteh euch nicht

Wir wollen dass ihr uns vertraut
Wir wollen dass ihr uns alles glaubt
Wir wollen eure Hände sehen
Wir wollen in Beifall untergehen - ja

Könnt ihr mich hören?
Wir hören dich
Könnt ihr mich sehen?
Wir sehen dich
Könnt ihr mich fühlen?
Wir fühlen dich
Ich versteh euch nicht

Könnt ihr uns hören?
Wir hören euch
Könnt ihr uns sehen?
Wir sehen euch
Könnt ihr uns fühlen?
Wir fühlen euch
Wir verstehen euch nicht

I can get depressed at the drop of a hat...

Ek wil eerstens net dankie sê vir die Apteek wat toe darem gister my happy pille vir my kom aflewer het. Dit vat nogal aan my sak vandat ek nie meer 'n mediese fonds het nie. My hoofpyn het toe darem opgehou, en later die duiseligheid ook.

Concerning my topic: dis waar. Ek kan on cue depressed wees. Nogal goed in daai opsig. Kan nie on cue huil nie. Depressed wees is dan maar seker tweede beste.

Ek het heeldag normaal gefunksioner. Tot ek besluit het dat ek na Andries verlang. Woeps! Depressed.

Iemand het eenkeer gesê dat om depressief te wees is die onvermoeë om jou emosies te peil. Dis waar. Ek weet ek verlang, en ek weet ek voel nie gelukkig nie. Maar verder is dit 'n massive black hole. Ok. Darem nie massive nie. Dalk net 'n gewone ene.

Indien jy, liewe leser, gewonder het: dit gaan nie oor my pa nie. My ma het verlede jaar vir my 'n sms gestuur om te herinner dat pa vandag dood is, of dat pa vandag verjaar (kan nie onthou watter herdenking dit presies was nie). Nog niks vandag gekry nie.

Ek het deur die loop van die dag daaraan gedink. Dit het my nie ontstel nie. 'n Paar jaar gelede het ek twee dae later eers onthou dat ek veronderstel was om depressed te wees op die 5e... Moerse. Dan was dit mos nie so belangrik nie.

Ek dink aan hom - bedoelende gewoonlik, partymaal, af en toe, nou en dan, ens. Dinge het egter bietjie verander. Ek dink deesdae anders aan hom as voorheen. Ek het nie aan herinneringe gedink nie, want daar is geen. Ek het aan hom as vermiste __________ (vul eie woord in) in my lewe gedink. En die vermiste __________ het ek in my gedagtes probeer vergestalt. Dit wat in my kop was, was 'n idee van 'n pa ( die vermiste __________). My pa is 'n idee. My pa is 'n konsep in my kop. Ek het hom daar probeer lewendig hou. Ek het die gat in my lewe groter probeer maak deur die konsep in my kop uit te brei.

Dis die ironie. Ek bou aan hierdie konsep, en bou, en bou, en bou... Vir wat? Wetie. Dis inelkgeval nie asof ek weet hoe om te bou, waar om die stene te lê, watter mengsel sement om te gebruik, hoe diep die fondasie gegrou moet word, hoe hoog die mure moet wees, om nie eens te praat van die fisika agter die dakbalke nie!

Op 'n dag het ek besef dit help nie om oor my pa te probeer huil elkekeer wat ek depressief is nie.

Op oom Wallie se begrafnis het ek besef ek huil om my eie selfsugtige redes. Ek huil nie oor oom Wallie wat dood is nie. Ek huil oor my pa wat jarre al dood is. Dis nie hoekom ek by oom Wallie se begrafnis is nie. Woeps! Daar droog my trane vir my pa op. Van toe af wonder ek presies hoekom en vir wie ek op begrafnisse huil.

Ek het nie regtig my pa geken nie. Ek was 4 en 3/4 jaar oud toe hy dood is. Ek het geen herinneringe van hom nie - inelkgeval nie bewustelik nie. Dus probeer ek iets skep uit niks in my kop. Maak ek sin?

Die feit van die saak bly dat dit vreeslik lekker is om mensself te bejammer. Elke kans wat ek kan kry om dit te doen sal ek aangryp. Ek dink dis wat die sielkunde noem 'automatic thoughts'. Die geheim is om jouself te leer om dit nie te doen nie, om daarteen te waak. As mens bewustelik aandag skenk aan die dinge waaraan jy dink en die waaraan jy nie eintlik moet dink nie probeer keer behoort dit goed te gaan.

Ek dink nie ek treur meer oor my pa nie. Mens kry iets soos patalogiese rou. Ek wonder of ek nie vir die grootste deel van my lewe daaraan gely het nie...?

Maandag...

Smackbang terug in realiteit.

Die naweek weg was baie rustig. Ons het net bokke gesien.

Darem een kameelperd:

En 'n eekhoring:

En 'n paar koedoes:

Koedoes is cool.

My happy pille is al van Donderdag af op, so ek voel nie tans baie goed nie. My kop draai en my tolleransie vlakke is baaaie laag. Gelukkig het die apteek gesê hulle sal kom aflewer. Anders weet ek nie wanneer ek daar sou uitkom nie. Ek begin werk voor hulle oop is, en het vanaand my SAS groepie tot wieweet wanneer vannag.

My ma was die naweek op Nelspruit en het 'n stamboom by 'n neef van my pa vir my gekry. Ek is nogal heel in my noppies daaroor. Nou kan ek uiteindelik sien wat aan daai kant van die familie aangaan. Vandat my pa dood is het ons bittermin kontak met sy familie gehad. (Eintlik net met oom Awie - waar my ma nou die boom gekry het). Ek ken niemand aan sy kant van die familie nie. Ek kan nie eens onthou hoe lyk oom Awie nie!

My pa is more 22 jaar dood.

Baie geluk!

Andries verjaar vandag.

Baie geluk liefie!

Useless Feite...

Lees meer by http://en.wikipedia.org/wiki/Cremation :

• A cremation furnace is a large furnace capable of reaching high temperatures up to approximately 1600-1800 degrees fahrenheit (1600-1800 °F = 871-982 °C), with special modifications to ensure the efficient disintegration of the corpse. One of these modifications is the aiming of the flames at the corpse's torso, where a majority of the corpse's mass rests.


• A cremation furnace is not designed to cremate more than one body at a time, and to do so is against the law in all 50 US states and many other nations.


• Cremators are a standard size. Large cities will have access to an oversize cremator that can handle deceased in the 200+ kg range. However, the morbidly obese cannot be cremated and must be buried.


• The box containing the body is placed in the retort and incinerated at a temperature of 760 to 1150 °C (1400 to 2100 °F). During the cremation process, a large part of the body—especially the organs and other soft tissue—is vaporized due to the heat and is discharged through the exhaust system. All that remains after cremation are bone fragments, representing about five percent of the body's original mass, and the ashes of the cardboard box or wooden container. The entire process usually takes about two hours.


• Jewellery, such as wristwatches and rings, are not removed. The only non-natural item required to be removed is a pacemaker. The undertaker is required to sign a declaration to the operator that any pacemaker has been removed. A pacemaker could explode and damage the cremator. The undertaker will remove a pacemaker prior to delivering the body to the crematorium.


• In Japan and Taiwan, the bones are not pulverized unless requested beforehand.


• An unavoidable consequence of cremation is that a tiny residue of bodily remains is left in the chamber after cremation and mixes with subsequent cremations.


• Not all that remains is bone. There will be melted metal lumps from jewellery, casket furniture, and dental fillings, and surgical implants such as hip replacements. After grinding, these are sieved out and later interred in common, consecrated ground in a remote area of the cemetery.


• There is a growing body of research that indicates cremation has a significant impact on the environment:
  The major emissions from crematories are: nitrogen oxides, carbon monoxide, sulfur dioxide, particulate matter, mercury, hydrogen fluoride (HF), hydrogen chloride (HCl), NMVOCs, and other heavy metals, in addition to Persistent Organic Pollutants.
  According to the United Nations Environment Programme report on Persistent Organic Pollutants (POP) Emission Inventory Guidebook, emissions from crematoria, although comparatively small on an international scale, are still statistically significant. The POP inventory indicates that crematoria contribute 0.2% of the global emission of dioxins and furans.
  Persistent Organic Pollutants include Dioxins and Furans, PAHs, benzo(a)pyrene, benzo(ghi)perylene, Benzo(k)fluoranthene, Fluoranthene, Indendo(123-cd)pyrene, Benzo(b)fluoranthene, Benz(a)anthracene, Dibenz(ah)anthracene, PCBs (Nos. 126, 169, 77, 118, 105, 123, 114, 156, 157,167, 189), Hexachlorobenzene, Toxaphene, Chlordane, Aldrin, DDT, Mirex, Dieldrin, Endrin, Hexabromobiphenyl, Pentachlorophenol, Heptachlor, Chlordecone, Short Chain Chlorinated Paraffins (SCCP), Lindane.


• List of fictional people who were cremated