Oor vandag en hoe ek voel en dit...
Ek is vandag in een van daai "waar-is-ek-nou-eintlik-oppad-heen" buie. Ek betweifel alles wat tans in my lewe aangaan. Ek is nie noodwendig depressief nie. Net ingekeerd. Hier is 'n paar gedigte wat ek in my vroeë twenties geskryf het...
die park,
daai plek met al die mense
dan kyk ons hier
en ons kyk daar
en wys die snaaksighede vir mekaar
dan herken ek jou
en jy herken my
in al die gesigte loop by ons verby
dan, wie weet,
met ’n bietjie geluk
sien ek myself in myself raak.
ek wens Jy was my kompas
om my rigting aan te dui,
om my te help in my soeke,
my te help om myself te kry
maar helaas
is Jy die kompas wat vergete
op my plafon moes agterbly
tussen al die mense
dalk in ‘n bar met ‘n bier
(ek drink nie eens bier nie)
nou wil ek weet hoe soek ek hom
kry ek hom
hou ek hom
verstaan ek hom
aanvaar ek hom
maak ek hom ek?
Soekkom! ons gaan na die stad,
die park,
daai plek met al die mense
dan kyk ons hier
en ons kyk daar
en wys die snaaksighede vir mekaar
dan herken ek jou
en jy herken my
in al die gesigte loop by ons verby
dan, wie weet,
met ’n bietjie geluk
sien ek myself in myself raak.
[ ]
ek wens Jy was my kompas
om my rigting aan te dui,
om my te help in my soeke,
my te help om myself te kry
maar helaas
is Jy die kompas wat vergete
op my plafon moes agterbly
[introspeksie op Oudtshoorn ‘99]my ek-wees sit hier iewers
tussen al die mense
dalk in ‘n bar met ‘n bier
(ek drink nie eens bier nie)
nou wil ek weet hoe soek ek hom
kry ek hom
hou ek hom
verstaan ek hom
aanvaar ek hom
maak ek hom ek?
1 Comments:
i love the first one especially, reminds me of good things like 'perfect day' by lou reed and a line in a pj harvey song:
When we walked through
Little Italy
I saw my reflection
Come right off your face
Post a Comment
<< Home