Gedig...

Een van my favourite, eie gedigte...

[botterbak vol plaatkoekies]

Ek eet die vyfde-laaste plaatkoekie koud en oud en bloots
– jy’t sewe gestuur –
sonder botter of stroop uit jou botterbak:

do not freeze.
not suitable for frying.
keep refridgerated.

Iets is besig om my binne te dring –
ek verwag my dood voor aspoestertwaalfuur slaan,
want dan is die nagmerrie oor
en staar die prins my verslae agterna.

Op die krop van my maag voel ek weer
vloeiend tussen my ribbes deur
bo-op my sleutelbene
en onder my kopvel,

dit: vloeiend vetterig oor my harsings;
steek kloppend vas agter my oë.
Ek verwag my dood:
natuurlik, onnattuurlik of selfopgeleg,
want dit agtervolg my skaamteloos.

Die laaste plaatkoekie en jy met jou goue oë
lê my handpalm vol.
Onder my duim voel beide soos fluweel.